Με λίγα λόγια

Τοποθεσία: 

Banoštor, Vojvodina, Σερβία

Προτεινόμενη διάρκεια της επίσκεψης: 

Δύο ώρες

Καλύτερη ώρα για επίσκεψη: 

Καλοκαίρι, φθινόπωρο, απόγευμα (ηλιοβασίλεμα)

Κοντινός σταθμός μεταφορών: 

Λεωφορείο αρ. 78, 79, 81, 82, 83, 84, 86 προς Novi Sad

Ώρες λειτουργίας:

9.00-17.00 h

Διεύθυνση: 

Dunavska 5

Banoštor 

Σερβία

Επικοινωνία για κρατήσεις: 

Τηλέφωνο: +38121 6613 500, +381 64 8890 023

Ταχυδρομείο: info@fruvin.com

fruvin.com

Έτος κατασκευής: 

2006

Τύπος τόπου: 

Αμπελώνες, οινοποιείο, γευσιγνωσία κρασιού, οργάνωση για team building και μικρές γιορτές

Πρέπει να δείτε: 

Κρασί λόφοι, Ηλιοβασίλεμα, Θέα του Δούναβη, Άλλα μικρότερα οινοποιεία, Φρούριο, Chard και Βόλτα με πλοίο

Ιστορία σε λιγότερο από ένα λεπτό

Η καλλιέργεια της αμπέλου και η παραγωγή κρασιού στο Srem και τη Fruška Gora είναι από τις παλαιότερες στην Ευρώπη. Οι αρχαίοι συγγραφείς Στράβων και Δίων κατέγραψαν ότι οι Ιλλυριοί καλλιεργούσαν αμπέλια στην πεδιάδα της Παννονίας, και επομένως και στο Srem. Ωστόσο, η άνθηση της αμπελοκαλλιέργειας στις περιοχές αυτές και οι απαρχές της συνδέονται με τους αρχαίους Ρωμαίους. Ο αυτοκράτορας Marko Aurelius Probus (232 - 282 μ.Χ.) κατήργησε την απαγόρευση της παραγωγής κρασιού στις ρωμαϊκές επαρχίες, που διήρκεσε σχεδόν δύο αιώνες, και φύτεψε τα πρώτα αμπέλια στις περιοχές αυτές, στην περιοχή των χωριών Divoš και Grgurevci, όχι μακριά από το Sirmium (σημερινή Sremska Mitrovica). Υπάρχουν ακόμη υπολείμματα κτιρίων και κελάρια σε αυτά τα μέρη. Τα ιστορικά στοιχεία λένε ότι το πρώτο αμπέλι μεταφέρθηκε από τα νότια της χερσονήσου των Απεννίνων, πριν από περισσότερα από 1700 χρόνια.

Κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα, οι περιοχές αυτές κατοικήθηκαν από Σλάβους, οι οποίοι γνώρισαν τον τρόπο καλλιέργειας της αμπέλου και απόλαυσαν τα οφέλη της παραγωγής κρασιού. Μετά τη μάχη του Κοσσυφοπεδίου το 1389 και την εισβολή των Τούρκων στη βαλκανική χερσόνησο, ο σερβικός πληθυσμός άρχισε να μετακινείται προς τα βόρεια. Οι άνθρωποι, οι ευγενείς και ο κλήρος που εγκαταστάθηκαν στο Srem έφεραν επίσης την εμπειρία τους στην παραγωγή κρασιού. Είναι υπεύθυνοι για την αλλαγή των ποικιλιών αμπέλου στη Fruško Gora. Αντί των λευκών, άρχισαν σύντομα να κυριαρχούν οι ερυθρές ποικιλίες που είχαν έρθει από το νότο.

Δυστυχώς, οι τουρκικές κατακτήσεις αυτών των περιοχών στις αρχές του 16ου αιώνα οδήγησαν σε στασιμότητα την παραγωγή σταφυλιών και κρασιού. Ένας Τούρκος ταξιδιωτικός συγγραφέας, γεωγράφος και ιστορικός σημείωσε ότι στο Sremski Sandčak υπάρχουν λόφοι καλυμμένοι με γόνιμους αμπελώνες.

Με την Ειρήνη του Κάρλοβατς από το 1699, το Srem και το Banat έγιναν μέρος της Αψβουργικής Μοναρχίας. Η αμπελοκαλλιέργεια γνωρίζει μια νέα άνθηση, η έκταση των αμπελώνων αυξάνεται και τα κρασιά από τη Fruška Gora, ιδίως το Bermet και το Ausbruh, αρχίζουν να εκτιμώνται στην Ευρώπη.

Ο Zaharije Orfelin δημοσίευσε ένα βιβλίο στη Βιέννη το 1783 με τον τίτλο "Έμπειρος κελάρης".Αυτό το είδος εγκυκλοπαίδειας της οινοποίησης συγκέντρωσε όλες τις γνώσεις της εποχής σχετικά με την παρασκευή κρασιών της Fruška Gora, καθώς και γαλλικών, ιταλικών και γερμανικών κρασιών.

Ο αρχιμανδρίτης της Μονής Rakovac, Prokopie Bolić, εξέδωσε στη Βούδα, το 1816, το βιβλίο "Soveršen Vinodeleac", το οποίο θεωρείται πολύτιμο, διότι περιγράφει λεπτομερώς 35 ποικιλίες σταφυλιών, οι οποίες καλλιεργούνταν τότε στη Fruška Gora.Για κάθε ποικιλία καθόρισε τη λαϊκή ονομασία της, έδωσε βοτανική περιγραφή και οικονομικά και τεχνικά χαρακτηριστικά. Και συστηματοποίησε τις προσωπικές του εμπειρίες και τις γνώσεις που απέκτησε στους αμπελώνες και τα κελάρια του μοναστηριού.

Η εμφάνιση της φυλλοξήρας, η οποία κατέστρεψε τους αμπελώνες στην Ευρώπη, δεν γλίτωσε από το Srem. Η φυλλοξήρα εμφανίστηκε εδώ το 1881 και μέχρι το 1890 όλοι οι παλιοί αμπελώνες της Fruško Gora είχαν καταστραφεί. Η ανακαίνιση και η ανάκαμψη του αμπελώνα διήρκεσε σχεδόν 30 χρόνια.