HERITACCESS
Access to culture and heritage in rural surroundings through the interactive digital experience
Αυτή είναι η ειδική λειτουργία χαμηλών εμποδίων για χρήση από αναγνώστη οθόνης. Οι πανοραμικές εικόνες 360 μοιρών αντικαθίστανται από λεπτομερή εναλλακτικά κείμενα. Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα ως απλό κείμενο και ως αρχεία ήχου που εκφωνούνται από πραγματικό πρόσωπο.
Αυτό το τμήμα του υπόγειου οινοποιείου ήταν το κύριο και πιο σημαντικό μέρος στην παραγωγή κρασιού, εδώ βρίσκεται το πιεστήριο που χρησιμοποιούνταν για την εξαγωγή του χυμού/μούστου από τα πρόσφατα συγκομισμένα σταφύλια κατά την άφιξή τους στο οινοποιείο.
Το δωμάτιο εξακολουθεί να φωτίζεται από τον ηλιακό φωτισμό που προέρχεται από την παραπάνω είσοδο και το πιεστήριο είναι το κεντρικό στοιχείο του δωματίου. Πρόκειται για μια τεράστια κατασκευή που αποτελείται από μια στρογγυλεμένη πέτρινη βάση, με έναν μηχανισμό από ατσάλινη δοκό που από τη βάση μπαίνει μέσα σε ένα ξύλινο κορμό που συνδέεται με αυτό μέσω στιβαρών σχοινιών. Για να γυρίσει η πρέσα, η πέτρα έπρεπε να γυρίσει, χάρη στην ώθηση του ξύλινου κομματιού από τους ανθρώπους.
Όταν το πιεστήριο λειτουργούσε στο παρελθόν, πρώτα τα σταφύλια εισέρχονταν στο οινοποιείο μέσω των "zarceras", τα οποία πρόκειται για έναν επιμήκη χώρο, παρόμοιο με καμινάδα που συνδέει το δρόμο με το εσωτερικό του οινοποιείου. Τα σταφύλια, μόλις εισέρχονταν στο οινοποιείο μέσω αυτών των αεραγωγών, συσσωρεύονταν σε ένα σωρό ύψους περίπου 1 μέτρου και πάνω από το σωρό των σταφυλιών τοποθετούνταν κάποια κομμάτια ξύλου, τα οποία ονομάζουμε " castillete " το οποίο όταν εφαρμόζονταν η δύναμη της ξύλινης δοκού σε αυτό το δωμάτιο πίεζε και έστυβε το χυμό αυτών των σταφυλιών για να προκύψει ο "μούστος".
Το ξύλινο δοκάρι κατέβαινε και συνέθλιβε το σωρό των σταφυλιών μέσω της περιστροφής της πέτρας, χρησιμοποιώντας το ξύλο και τη βίδα που υπάρχει, με τη δύναμη 2 έως 4 ατόμων, για να ανυψωθεί η πέτρα που ζύγιζε μεταξύ 500 και 600 κιλών, και της οποίας η δύναμη κατέβαζε το ξύλινο δοκάρι έτσι ώστε να πιέζει τα σταφύλια.
Το "castillete " από κομμάτια ξύλου που πιέζει τα σταφύλια, συναρμολογούνταν πάντα με τον ίδιο τρόπο, τοποθετώντας 3 ύψη από κομμάτια ξύλου, καθένα από τα οποία έχει διαφορετικό σχήμα και όνομα. Το τελευταίο κομμάτι ξύλου που τοποθετούνταν είναι γνωστό ως "marrana" (γουρούνι) επειδή ο ήχος που παράγεται από την τριβή του ενός ξύλου με το άλλο μοιάζει με το ουρλιαχτό ενός γουρουνιού. Το υγρό που βγήκε από το πάτημα αυτών των σταφυλιών ονομάζεται "μούστο" και κατέβηκε από το οινοποιείο στον δεύτερο όροφο του οινοποιείου μέσω του καναλιού που θα ανακαλύψετε, το οποίο προβάλλεται με φώτα.
Αυτή η πανοραμική εικόνα δείχνει το κελάρι «1». Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη ακριβώς στην είσοδο του δωματίου με τις σκάλες που οδηγούν σε αυτό το δωμάτιο στην πλάτη μας. Το κελάρι είναι μακρύτερο από το πλάτος, με στρογγυλή θολωτή οροφή. Η αίθουσα φωτίζεται από ένα μείγμα λαμπτήρων LED στους τοίχους και από τεχνητό φωτισμό οκτώ κόκκινων λευκών πινάκων πληροφόρησης που δείχνουν τη σχέση μεταξύ του πληθυσμού του Toro και της οινικής κουλτούρας σε όλη την ιστορία. Οι τέσσερις εγκαταστάσεις στη μέση της αίθουσας έχουν σχήμα σπιτιού με τριγωνική οροφή. Η οροφή είναι κατασκευασμένη από ημιδιαφανές γυαλί με πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων κειμένων και ιστορικών εικόνων. Οι πίνακες πληροφοριών στον δεξιό τοίχο έχουν πλάτος ένα μέτρο και ύψος δύο μέτρα. Η ημιδιαφανής πρόσοψη οδηγεί με κείμενα μέσα από πολλά ιστορικά γεγονότα. Η μυρωδιά υποδηλώνει την παρουσία διεισδύσεων νερού. Στην αριστερή πλευρά υπάρχει μια ανακατασκευασμένη σκηνή ενός χώρου φόρτωσης ενός «caravel» δηλαδή ένα μικρό, γρήγορο ισπανικό ιστιοφόρο, με βαρέλια κρασιού γεμάτα Tinto de Toro στο δρόμο προς την Αμερική με τον Χριστόφορο Κολόμβο. Είναι χτισμένο σε μια πρώην λεκάνη συλλογής φρεσκοστυμμένου χυμού σταφυλιών.
Σε κοντινή απόσταση οδηγεί μια σκάλα προς τα κάτω στο Κελάρι «3». Στη δεξιά πλευρά υπάρχει μια δεύτερη βάση χτισμένη στη γωνία του δωματίου. Έχει βάθος ενός μέτρου με τοίχο μισό μέτρο πάνω από το δάπεδο. Στον τοίχο είναι στερεωμένο ένα δίκτυο ύψους μισού μέτρου από ίνες.
Πρόκειται για μια αναπαράσταση του τρόπου με τον οποίο μεταφερόταν το κρασί στα πλοία.
Είναι ένας αρκετά σκοτεινός χώρος, γεμάτος με ξύλινα χτιστά κομμάτια και φτιαχτά αντικείμενα που δίνουν την ιδέα του εσωτερικού μέρους ενός πλοίου. Έτσι, μπορούμε να βρούμε ένα αμπάρι με φανάρια στη δεξιά πλευρά του χώρου, ένα βαρέλι στο πάτωμα στην αριστερή πλευρά, πάνω από το οποίο μπορούμε να παρατηρήσουμε μερικά σχοινιά συγκράτησης.
Είναι πολύ δύσκολο να διακρίνουμε τα πράγματα σε αυτόν τον χώρο λόγω της έλλειψης φωτός, αλλά σίγουρα δίνει την αίσθηση ενός στενού εσωτερικού ή υπόγειου χώρου, όπου αποθηκεύονται αντικείμενα.
Το κρασί Toro ήταν ένα από τα πρώτα που ελήφθησαν στα ταξίδια του Χριστόφορου Κολόμβου "στις Ινδίες", λόγω της σχέσης που είχε ένας επίσκοπος του Toro, ο Fray Diego de Deza, με τον θαλασσοπόρο και εξερευνητή. Το κρασί Toro είχε πολλές βασιλικές άδειες και προνόμια για να είναι το καλύτερο σε πωλήσεις τόσο στην Ισπανία όσο και στις αμερικανικές αποικίες από τον 15ο αιώνα και μετά.
Αυτή η πανοραμική εικόνα στο salar 1 έχει ληφθεί κοντά στο τέλος της αίθουσας. Τα γραφεία πληροφοριών και οι πίνακες βρίσκονται στην πλάτη μας. Μέσα σε ένα θησαυροφυλάκιο στα αριστερά υπάρχει μια ασπρόμαυρη εικόνα που γεμίζει τον τοίχο με τις γιορτές της πόλης. Ένα μοντέλο σε σχήμα πύργου ρολογιού της πόλης βγαίνει από την εικόνα. Σύμφωνα με παραμύθια, λέγεται ότι το κτίριο του ρολογιού κατασκευάστηκε με κρασί αντί για νερό, καθώς οι άνθρωποι που εργάζονταν σε αυτό έπιναν κρασί για να έχουν την ενέργεια να το σηκώσουν. To άλλο παραμύθι λέει ότι το αμπέλι στα κελάρια της πόλης ήταν λιγότερο εξαντλητικό και φθηνότερα προσιτό από το νερό από τον ποταμό Ντόρο κάτω από την πόλη.
Στα αριστερά υπάρχει ένα μεγάλο ξύλινο βαρέλι κρασιού, αρκετά μεγάλο, ώστε να μπορείτε να μπείτε μέσα. Σήμερα χρησιμοποιούνται συνήθως βαρέλια με το μισό μέγεθος ή μικρότερα, αλλά στο παρελθόν το παραγόμενο κρασί προοριζόταν κυρίως για οικογενειακή κατανάλωση, σε ετήσια βάση. Γι' αυτό και τα μεγάλα αυτά βαρέλια χρησιμοποιούνταν σε αυτού του είδους τα οινοποιεία, για αποθήκευση ή για μεταφορά. Πίσω από το βαρέλι, υπάρχει ένα άλλο θησαυροφυλάκιο που παρέχει πρόσβαση στο salar 2. Η είσοδος δεν μπορεί να φανεί χωρίς να περάσει κανείς γύρω από το βαρέλι, αλλά το δωμάτιο μπορεί να παρατηρηθεί από επάνω, από το στρογγυλό θόλο, ένα λεγόμενο "zarcera", το οποίο είναι ένα μικρό παράθυρο. Αυτό το στοιχείο ήταν απαραίτητο για τη δημιουργία ενός καναλιού προς τα έξω, μέσω του οποίου εισέρχεται το οξυγόνο και το οποίο χρησιμοποιούνταν για την εκφόρτωση των σταφυλιών. Οι πολλές καμάρες οροφής από τούβλα λιθοδομής διασταυρώνονται ενάρετα. Πλαισιώνουν μία καμινάδα που οδηγεί απευθείας προς τα πάνω για τη μεταφορά και την ανταλλαγή αέρα.
Η πανοραμική εικόνα δείχνει το εσωτερικό ενός μεγάλου βαρελιού κρασιού. Το βαρέλι είναι κατασκευασμένο από ξύλο δρυός με σιδερένιους δακτυλίους. Έχει διάμετρο 1,5 μέτρο και ύψος 2 μέτρα. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά 700 λίτρων κρασιού. Η στρογγυλή βάση και το στρογγυλό καπάκι είναι κατασκευασμένα από μεμονωμένες σανίδες. Τα ογκώδη τοιχώματα αποτελούνται από πολλές ελαφρώς καμπυλωτές σανίδες. Το βαρέλι στερεώνεται οριζόντια στο δάπεδο.
Η πανοραμική φωτογραφία τραβήχτηκε στη μέση του οριζόντιου βαρελιού. Στην αρχή της πανοραμικής εικόνας, βλέπουμε το στρογγυλό δάπεδο. Μπορούμε να γυρίσουμε προς όλες τις πλευρές της πανοραμικής εικόνας και να κοιτάξουμε γύρω μας. Δεξιά και αριστερά, στους τοίχους είναι στερεωμένες σανίδες για να καθόμαστε. Πάνω από αυτό, υπάρχουν σανίδες δεξιά και αριστερά για αποθήκευση. Στην πλάτη μας βρίσκεται η στρογγυλή οροφή του βαρελιού. Υπάρχει μια στενή πόρτα από την οποία μπορούμε να εισέλθουμε στο βαρέλι. Υπάρχει χώρος για 6 άτομα, 3 από τα οποία μπορούν να καθίσουν ο ένας απέναντι από τον άλλο. Το φως πέφτει μέσα από μια τρύπα 30 x 30 cm στον τοίχο του βαρελιού που είναι στραμμένος προς τα πάνω.
Μυρίζει υγρασία και παλιό ξύλο.
Το εσωτερικό του βαρελιού είναι σκοτεινό από την προηγούμενη χρήση του.
Η πανοραμική φωτογραφία από το κελάρι 2 τραβήχτηκε στο μέσον της περιοχής εισόδου της αίθουσας.
Έχει πλάτος 5 μέτρα και μήκος 15 μέτρα. Κατά μήκος των μακρών τοίχων αριστερά και δεξιά υπάρχουν λευκά μπουφέδες ύψους 30 εκατοστών. Πάνω στον μπουφέ υπάρχουν τρία πανό σε κάθε πλευρά σαν κουρτίνες που οδηγούν σε ένα κουβούκλιο στην απέναντι πλευρά. Οι πληροφορίες στις κουρτίνες είναι αφιερωμένες στην ονομασία του κρασιού Toro, στη διαδικασία και τη ζωή της αμπέλου στη γη και το υπέδαφός της, που κάνει το λεγόμενο "μελάνι του Toro" τόσο ξεχωριστό.
Ευθεία στο τέλος της αίθουσας στέκονται 5 πάνελ, ύψους δύο μέτρων και πλάτους μισού μέτρου που δείχνουν συνολικά μια θέα του Toro και του γύρω τοπίου. Μπροστά από κάθε πάνελ υπάρχει ένα ράφι με ένα ποτήρι γεμάτο με μία από τις χαρακτηριστικές γεύσεις των κρασιών Toro, όπως η γλυκόριζα. Στις πινακίδες δίνονται εξηγήσεις σχετικά με τις ιδιαιτερότητες της ονομασίας και τους τύπους οίνων που επιτρέπει η ονομασία κατά την παλαίωση, οι οποίοι είναι γνωστοί με τα ονόματα Crianza, Reserva και Gran Reserva. Οι παρεχόμενες πληροφορίες περιλαμβάνουν επίσης μια περιγραφή του τύπου των σταφυλιών που επιτρέπονται στην περιοχή: Tempranillo, Malvasia, Verdejo.
Στην αριστερή πλευρά, απέναντι από την είσοδο του δωματίου, υπάρχει μια μικρή σκάλα που οδηγεί στην εσωτερική αυλή του κτιρίου, δίπλα από την είσοδο του δωματίου.
Στο πίσω μέρος, δεξιά, υπάρχει ένας διαφανής κάθετος όρθιος πλαστικός σωλήνας, με εδαφική διατομή του δαπέδου του Toro στο εσωτερικό του. Ένας πίνακας πληροφοριών κοντά περιγράφει τα διάφορα στρώματα. Πιο πίσω υπάρχει μια λεκάνη πλάτους δωματίου, που παλαιότερα χρησιμοποιούνταν για το κρασί και χυμούς φρούτων, οριοθετημένη από ένα δίκτυο ινών. Μια καμινάδα στην οροφή οδηγεί στο χολ της εισόδου.
Στην αίθουσα αυτή, στο μπροστινό μέρος, υπάρχει ένας χάρτης της περιοχής στην οποία εκτείνεται η ονομασία του κρασιού Toro, μεταξύ των επαρχιών Zamora και Valladolid, καθώς και μια αναπαράσταση ορισμένων από τα οινοποιεία. Τα τελευταία αναπαρίστανται μέσα από το πάνω μέρος των βαρελιών κρασιού, που κολλάνε και στις δύο πλευρές της αίθουσας, σε δύο στήλες, και με ετικέτες και ονόματα των οινοποιείων που συμμετέχουν στην ονομασία, στο κέντρο καθενός από αυτά τα βαρέλια.
Αρχικά, αυτό το τμήμα του οινοποιείου ήταν ένα από τα πιο σημαντικά και χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση των κρασιών και τη συντήρησή τους.
Η ρύθμιση και η επέκταση της καλλιέργειας του αμπελώνα και της οινοπαραγωγής καθιερώθηκε με τη δημιουργία του Ρυθμιστικού Συμβουλίου Ονομασίας Προέλευσης το 1987. Από εκείνη τη στιγμή, υπάρχει μεγαλύτερος επαγγελματισμός και ένα σήμα ποιότητας στον τρόπο παραγωγής των οίνων Toro, που καθιερώθηκε από τα πρότυπα αυτής της ονομασίας προέλευσης. Επί του παρόντος, το Ρυθμιστικό Συμβούλιο της Ονομασίας Προέλευσης Toro επικυρώνει την ποιότητα 63 οινοποιείων.
Ενθαρρύνει επίσης τη φύτευση της ντόπιας ποικιλίας, καθορίζει την πυκνότητα φύτευσης, τη μέγιστη παραγωγή και διασφαλίζει την τήρηση των κατάλληλων προτύπων και τεχνικών για την παραγωγή των οίνων, εξασφαλίζοντας έτσι την ποιότητα των οίνων. Μια άλλη από τις λειτουργίες της είναι η υπεράσπιση του καλού ονόματος της αναφοράς και η προώθηση των προστατευόμενων οίνων στις εθνικές και ξένες αγορές.
Όλοι οι οίνοι που παράγονται με τους ποιοτικούς ελέγχους της ονομασίας προέλευσης Toro διαθέτουν ετικέτα στο πίσω μέρος της φιάλης, η οποία επιβεβαιώνει ότι ανήκουν στην DO Toro και συμμορφώνονται με τις διατάξεις για τον τύπο του οίνου που εμφανίζεται σημειωμένος στη φιάλη.
